Warszawa i Deklaracja LGBT+
Idea deklaracji została wymyślona w Warszawskim Stowarzyszeniu Miłość Nie Wyklucza. W etapach jej tworzenia uczestniczyły również inne organizacje, takie jak Lambda Warszawa, Fundacja Trans-Fuzja, Kampania Przeciw Homofobii i Fundacja Wolontariat Równości. W tworzeniu deklaracji towarzyszył sztab wyborczy, a później pracownicy ratusza Urzędu Rafała Trzaskowskiego. Rozmowy toczyły się już przed wyborami samorządowymi 2018.
Czym jest Warszawska Deklaracja LGBT+
Deklaracja ma charakter uroczystego, politycznego zobowiązania prezydenta wobec warszawskiej społeczności LGBT+, jest rozpoznaniem obecności i najbardziej palących potrzeb społeczności.
Deklaracja jest obietnicą realizacji w trakcie kadencji 2018-2023 konkretnych działań przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy (o czym niżej). Deklaracja, słowami prezydenta, “zaczyna proces realizacji rozwiązań”.
Realizacja deklaracji będzie odbywać się we współpracy ze społecznością LGBT+ i organizacjami LGBT+. Tylko zainteresowanie i zaangażowanie społeczności LGBT+ w prace nad wdrożeniem rozwiązań zapisanych w Deklaracji są w stanie zagwarantować powodzenie tego przedsięwzięcia.
Rozwiązania i konkrety zapisane w Deklaracji mają służyć społeczności LGBT+ przez lata – dlatego będą wprowadzane w sposób przemyślany i długofalowy, z myślą o jakości, innowacyjności i finansowaniu każdego poszczególnego elementu.
Realizacja Deklaracji będzie monitorowana przez organizacje, a monitoring ten będzie dostępny dla społeczności LGBT+. Niezależność monitorowania jest gwarantowana przez niezależność Miłość Nie Wyklucza od miejskich struktur i pieniędzy.
Intencją Miłość Nie Wyklucza jest rozszerzenie i pogłębienie zapisów Deklaracji w postaci polityki miejskiej przyjętej uchwałą Rady Miasta.
Maturzyści z I SLO Bednarska w Warszawie zatańczyli Poloneza Równości >>>
Tak jak w treści Deklaracji – w sercu jej realizacji
WIOSNA – Roberta Biedronia – Opodatkujemy tacę! >>>
Co idzie za podpisaniem deklaracji?
Skupiono się na pięciu aspektach: bezpieczeństwie, edukacji, kulturze i sporcie, pracy oraz administracji. W praktyce oznacza to, że w Warszawie powstanie Centrum Społecznościowego LGBT+, które pozwoli na wspieranie oddolnych inicjatyw poprzez tworzenie bezpiecznych warunków do spotkań, samoorganizacji oraz poszukiwania wsparcia.
Wystartuje także program “Latarnik”, który będzie walczył z prześladowaniami dzieci i młodzieży w szkołach ze względu na ich orientację seksualną i tożsamość płciową.
Dzięki deklaracji każda uczennica i każdy uczeń będzie mieć także dostęp do zajęć z edukacji antydyskryminacyjnej. Powstanie również miejski system interwencji kryzysowej – ten z kolei odpowie na sytuacje, w których wymagane jest szybkie wsparcie – psychologiczne i prawne, natomiast hostel interwencyjny będzie miejscem, w którym schronienie znajdą osoby potrzebujące.
Rafał Trzaskowski podpisując w poniedziałek deklarację zobowiązał się również m.in. do patronatu Prezydent am.st. Warszawy nad Paradą Równości, wdrożenia Karty Różnorodności w Urzędzie i jednostkach m.st. Warszawy oraz powołania pełnomocnika ds. społeczności LGBT+.
O co chodzi z Deklaracją LGBT+
Od początku naszej pracy w Miłość Nie Wyklucza nad programem MNW Samorządy, to wszystkie osoby LGBT+ były w centrum naszego myślenia i działań:
- chodzi o wyraźną poprawę sytuacji osób LGBT+ w mieście, w którym żyją,
- chodzi o pierwszy taki w Polsce i wyraźny w naszej części Europy sygnał, że z punktu widzenia władz jesteśmy tak samo ważną częścią miejsca, w którym żyjemy,
- chodzi o konkretne rozwiązania na palące potrzeby, które w Polsce politycy i polityczki nauczyli się programowo pomijać czy wręcz ignorować,
- chodzi o wyjście z zaklętego kręgu niemożliwości, w którym od dawna jako osoby LGBT+ mamy czekać na lepsze czasy, kiedy to może ktoś uzna nasze potrzeby i naszą obecność za coś wartego uwagi,
- chodzi o niezgodę na traktowanie nas jak mieszkańców i mieszkanek drugiej kategorii i pozytywny gniew, który pozwala nam powiedzieć dość i domagać się należytego rozpoznania,
- chodzi o wyraźny sygnał, że w państwie, które odmawia osobom LGBT+ rozpoznania, miasta i miejscowości, w których żyjemy, mają możliwości i obowiązek traktowania nas jako równoprawną społeczność,
- chodzi o radość i dumę (pride) życia w tęczowym mieście, którym Warszawa była i będzie. Teraz już coraz bardziej oficjalnie i z coraz mniejszym strachem o bezpieczeństwo swoje i bliskich osób LGBT+,
- chodzi o pierwszy w Polsce wchodzący w życie akt polityczny dotyczący tylko i wyłącznie osób LGBT+, który rozpoznaje społeczność LGBT+, odnosi się do nas pozytywnie i wprost oraz przyznaje, że trzeba z nami rozmawiać i pracować właśnie jako dumnymi osobami LGBT+. Chodzi o emancypację,
- chodzi o przykład dla innych miast w Polsce i pokazanie, że to możliwe, a polityków i polityczki powstrzymują od takich deklaracji i działań przede wszystkim uprzedzenia, niewiedza lub strach, z którymi dumnie i nieustępliwie trzeba wejść w dyskusję. Chodzi o to, że fakt podpisania Deklaracji przez prezydenta Warszawy ma szansę zmieniać sytuację w całej Polsce.